Ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας. Τελικά πόσο ασφαλή είναι;

Ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας. Τελικά πόσο ασφαλή είναι;

Συντάκτρια : Κατερίνα Λύτρα, Κτηνίατρος – Ιχθυοπαθολόγος –  Διευθύντρια Επιστημονικής Επιτροπής της Ελληνικής Οργάνωσης Παραγωγών Υδατοκαλλιέργειας (ΕΛΟΠΥ)

Στην ιχθυοκαλλιέργεια η υγιεινή, η ποιότητα, η ασφάλεια των ψαριών  και το Περιβάλλον  ελέγχονται καθόλη τη διάρκεια της καλλιέργειας ( ως ζωντανοί οργανισμοί που πρόκειται να γίνουν τρόφιμα  )  και της συσκευασίας και διανομής τους  (ως  τρόφιμα ) .

Συνοπτικά τα στάδια  παραγωγής τους είναι στον Ιχθυογεννητικό σταθμό ( χερσαίες εγκαταστάσεις ) που διαρκούν 3 με 4 μήνες και στην Πάχυνση ( εγκαταστάσεις στη θάλασσα )που διαρκεί από 18  έως 21 μήνες για να φτάσουν στο μέγεθος των 300 -400 γραμμάριων. Συνολικά δηλαδή χρειάζονται 2 χρόνια ώστε να είναι εμπορεύσιμα.

Όλες οι εγκαταστάσεις και οι λειτουργίες τους τόσο στην παραγωγή όσο και στην συσκευασία και διακίνηση  πραγματοποιούνται μέσα από συγκεκριμένες  και νομοθετημένες  προδιάγραφες  και ελέγχονται για να αδειοδοτηθούν και να λειτουργήσουν, επιθεωρούνται δε τακτικά μέσα  στο έτος από τις Υπηρεσίες και τους φορείς πιστοποίησης. Αφορούν δε κατά κύριο λόγο :

Τις ιχθυοτροφές ( αποτελούνται από 20 έως 40 % από ιχθυάλευρα, από 10-12% ιχθυέλαια και το υπόλοιπο από πρόμειγμα  βιταμινών και ιχνοστοιχείων κλπ. ) έχουν άδεια από τις Γεωπονικές αρχές και είναι προσαρμοσμένες στα είδη που εκτρέφονται.

Το Περιβάλλον ,στο οποίο  οι εγκαταστάσεις   έχουν ένα επιτρεπόμενο όριο δραστηριοποίησης γύρω από τους κλωβούς εκτροφής  που είναι 50 μέτρα. Αυτό το όριο είναι τόσο και όχι διαφορετικό για έχουν γίνει μετρήσεις και η επίδραση της δραστηριότης στο νερό  δεν επεκτείνεται πέρα  από αυτό.   Ακολουθείται δηλαδή η ιδία αρχή όπως και σε  κάθε βιομηχανική δραστηριότητα.

Το περιβάλλον επιδρά πάνω στα ίδια τα ψάρια  και το αντίθετο. Υπάρχει  μια ισορροπία ώστε να μη βλάπτει το ένα σύστημα τα άλλο. Για αυτό πλέον επιλέγονται περιοχές εκτροφής ( Π.Ο.Α Υ.) κατάλληλες για τη ζωή των ψαριών και η ζωή των ψαριών διαχειρίζεται με τέτοιο τρόπο που να μη βλάπτει το περιβάλλον.

Την υγεία των ψαριών, το οποία  όπως όλα τα άλλα εκτρεφόμενα ζώα έτσι και αυτά προσβάλλονται από ασθένειες. Εφόσον παραστεί ανάγκη γίνονται θεραπευτικές αγωγές από Κτηνιάτρους, αφού γίνουν  πρώτα αναλύσεις και διαγνωστικές πρακτικές σε εργαστήρια, οι δε θεραπευτικές ουσίες έχουν άδεια από τον ΕΟΦ, επίσης  καταγράφονται όλες οι κινήσεις σε επίσημο έντυπο που ελέγχεται από τις Κτηνιατρικές αρχές. Τηρείται χρόνος αναμονής για την αποβολή της θεραπευτικής ουσίας και γίνονται αναλύσεις προς επιβεβαίωση.

Φρεσκότητα- Ετικέτα. Ένα δύσκολο  σημείο για το καταναλωτή είναι  η  αναγνώριση με γυμνό μάτι της φρεσκότητας στα ψάρια.

Στη νομοθεσία ύπαρχουν κριτήρια φρεσκότητας , κυρίως όμως είναι η  συνοχή της σάρκας, δηλαδή να μη βουλιάζει και στέκεται ή σάρκα όταν το πατάμε με το δάχτυλο και τα μάτια να είναι καμπυλωτά προς τα έξω και  λαμπερά σαν κρύσταλλο χωρίς λευκωπή σκιά.

Τα ψάρια της Ελληνικής Ιχθυοκαλλιέργειες όταν φτάνουν στο ιχθυοπώλη είναι ψάρια ημέρας, διότι αλιεύονται με παραγγελίες και οι ποσότητες είναι  ελεγχόμενες. Διακινούνται μέσα σε ισοθερμικά κιβώτια ,με πάγο και  έχουν ετικέτα που έχει χρήσιμα στοιχεία και δίνει διεύθυνση του παραγωγού και του συσκευαστηρίου μέσα στο οποίο συσκευάστηκαν. Αρκεί να τη σημειώσουμε και να επικοινωνήσουμε με αυτόν.